پروازي ابدي

«اي سرزمين!كدام فرزندها، در كدام نسل تو را آزاد، آباد و سربلند، با چشمان باور خود خواهند ديد؟اي مادر، اي ايران!جان زخمي تو در كدام روز هفته التيام خواهد پذيرفت؟چشمان ما به راه عافيت تو سپيد شد.اي ما نثار عافيت تو»

كاممان تلخ
 دلمان تنگ
اشكمان جاري 
قلبمان شكسته 
ذهنمان رنجور
تنمان خسته
شانه‌هايمان سنگين