پروازي ابدي

چند ساعت قبل از پرواز با خانواده هايشان خداحافظي كردند و قرار بود كه از آن سوي مرزها دوباره با آنها تماس بگيرند. اما چه بد! به راستي كه نمي توان آينده را پيش بيني كرد. هيچكدام از آنان پا در اين هواپيما نمي گذاشتند اگر مي دانستند كه مقصدش اوكراين نبود بلكه جهاني ديگر بود. آنها آرزو داشتند، هدف داشتند و هواپيمايي كه قصدش بردن آنها از اين دنيا به دنيايي ديگر بود، مانع اين آرزوهاي زيبا شد.

‏تصاويري از بقاياي هواپيماي اوكرايني كه توسط تيم تحقيقاتي اوكراين منتشر شده است

فكر كن سالها درس بخوني، بري دانشگاه، مدرك زبان بگيري، پذيرش از دانشگاه بگيري، با دنگ و فنگ ويزا بگيري، به سختي پول مهاجرتتو جور كني، با دوستا و خانواده و وطنت خداحافظي كني، صدبار دو دل بشي، با بغض سوار هواپيما بشي و چند لحظه بعد سقوط ... و تمام.
لعنت به جبر جغرافيايي، لعنت !????????????????

پدر منتظر فرزندش بود؛ منتظر همسرش بود. اما هيچكدام نيامدند. حتما آنها قبل از پرواز با هم صحبت كرده بودند، حتما پدر صداي دختر نازش را شنيده بود؛ حتما با صداي همسرش آرام شده بود. اما گويي اين آرامش لحظه اي بود. لحظاتي ديگر، مادر و فرزند آخرين نفس هايشان را در اين دنيا كشيدند. لحظاتي ديگر داغي بزرگ بر دل پدر نشست. باشد كه اين پدر آرام گيرد! هر چند كه سخت است، اما اين داغي است كه سرنوشت روي دل او گذاشت. باشد كه آرامش پيدا كند.

چه بگوييم به خانواده هايي كه تمام اميد و آرزو هايشان در هواپيماي اوكراين پر كشيد و پرواز كرد. در دل سياهي شب هواپيما سقوط كرد. نوري بزرگي از آتش شهر را جلوه اي ديگر بخشيد. آن شب آرزوهاي اين خانواده ها هم پر كشيد و رفت. فرزندانشان، عزيزانشان همگي پر پر شدند و به جايگاه ابدي شان رفتند...

بياييم باهم خوب باشيم، بياييم به يكديگر عشق بورزيم. شايد...

دنيا ديگر راهي پيدا نكرده بود كه به مردم ايران ضربه وارد كند، ولي سعي كرد كه دوباره تلاشش را بكند. او دست گذاشت روي هواپيمايي كه مقصدش آرزوي خيلي از جوانها بود. كاش هيچوقت اين هواپيما به آسمان بر نمي خواست! اما موقع حركت هواپيما شد. مسافران شاد و خوشحال آماده پرواز شدند. اما چه بد پروازي بود. آنها با اين پرواز روياهايشان را هم به پرواز در آوردند. آنها آسماني شدند. آنها بهشتي شدند.

آرام بگيريد! شما مقصدتان جايي بود كه در آنجا خوشبختي تان تضمين مي شد. اكنون چه جايي بهتر از پيشگاه خداوند. هواپيما شما را در آسمان پيش خدا رها كرد و خود فرود آمد. همه ي شما مسافراني بوديد كه مقصدتان پيشگاه خداوند بود. جايي بود كه منزلگاه ابدي هر انسانيست.

مسافراني كه قصد رفتن از ايران به اوكراين را داشتند....

گاهي يك انسان چندبار ميميرد...